Afscheid van Catharina

Goedemiddag. Op verzoek van de familie houd ik een korte toespraak over het leven van Catharina en de mooie herinneringen die zij aan hen nalaat.

Catharina werd in het zuiden geboren, als 5^e kind in een katholieke familie. Na haar werden nog twee broertjes geboren. Haar jeugd was een vrolijke tijd, aan haar eigen kinderen vertelde ze altijd hoe fijn ze het vroeger thuis had en hoe gezellig het was in dat grote gezin, ook al moest er hard gewerkt worden en was er soms nauwelijks genoeg eten en kleding voor iedereen.

Het heeft haar gevormd tot een eerlijke en liefdevolle vrouw, die nooit opgaf.

In 1960 ontmoette ze Hans en nog jaren later spraken ze vol verwondering over dat moment, de vonk van ware liefde die in het eerste oogcontact oversloeg. Een jaar later trouwden ze in de kerk in Hilversum.

De jaren die volgden waren een beproeving voor hun liefde en hun persoonlijke kracht. De kinderwens van Catharina was sterk en het bezorgde haar en Hans veel verdriet dat ze haar eerste twee kindjes voor de geboorte verloor. Toen Winny gezond geboren werd kon Catharina eindelijk genieten van de zorg voor haar kindje, en ze stortte zich met hart en ziel in haar nieuwe rol als moeder. Catharina was actief als vrijwilliger op de peuterspeelzaal, de basisschool en in de kerk. Iedereen kon altijd een beroep op haar doen.

Toen Winny ouder werd ontdekte Catharina haar passie voor zingen en vond ze een koor waar ze al haar energie in kon steken, behalve het plezier in zingen vond ze daar ook een nieuwe vriendengroep. En dankzij die groep bleef zij op de been toen Hans veel te jong overleed en ze er plotseling alleen voorstond in de opvoeding van Winny.

Winny herinnert zich deze tijd heel goed, omdat ze als puber niet begreep dat haar moeder niet instortte, maar ook haar verdriet niet goed kon delen. Het was een eigenschap van Catharina om door te zetten, ondanks alle tegenslagen, maar voor een tienermeisje als Winny was het onbegrijpelijk. Catharina vond troost in haar geloof en haar liefde voor Winny.

Later werd de band tussen Winny en Catharina weer sterker, toen Winny zelf kinderen kreeg en zij, door het uitspreken van haar angsten, een opening bood aan Catharina om over haar gevoelens te praten.

Catharina, die, vanaf het overlijden van Hans altijd praatte over ‘de periode zonder Hans’, heeft nog jaren genoten van haar 4 kleinkinderen en het zingen bij het kerkkoor en het [] koor.  Winny is dankbaar dat ze haar moeder zo goed heeft leren kennen nadat ze zelf kinderen kreeg en ze is het koor dankbaar voor hun hulp tijdens het ziekte bed van Catharina. En natuurlijk voor hun bijdrage vandaag. Zonder koormuziek zou het afscheid van Catharina niet compleet zijn.

Winny bedankt u allen voor uw komst en vraagt u vriendelijk haar straks in de aula niet op te zoeken. Zij zal zelf bij u langskomen om gedag te zeggen.